Peygamber Efendimiz Cesurdu...

Cesurdu... Hz. Ali "Biz savaş kızıştığında gözler

öfkeden kırmızı kesildiğinde onun arkasına sığınırdık."

demektedir.Bir başkası ise "Savaşta en cesur olanınız,

Hz. Muhammed'le aynı hizada duranınızdır."

der...Savaşa gidecek gönüllüleryazılmaya

başlandığındahiç değişmeyen bir adet vardır.O'nun

ismi daima ilk sırada olurdu.


Fakat cesareti hiçbir zaman, galibin zulmüne

dönüşmez... Düşmanınıyenince affeder...Yıllarca

kendisine akla gelenher çeşit işkenceyi yapanları bile

affeder. en çoğu amcasının katillerini söyledikleri olur.

"Bana fazla gözükme... Çünkü seni her gördüğümde

Uhud Çölünde, gözleri oyulmuş, burnu kulakları,

dudakları kesilmiş, kalbi ve ciğeri bir halde yatan

Hamza'yı hatırlarım ve her seferinde o acıyıbir daha

yaşarım." En cesur oluşunu en hoşgörülü oluşuyla

noktalar...

Ben bende değilim ki ben sendeki beni sevdim bana senden gelen acıyı gönlüme zikir eyledim