Din, sadece Vicdan işi midir?

DİN , VİCDAN, AMEL...

Dinin amacı toplum davranışlarını değiştirmek, yanlış olanları engelleyip, birey ve toplumun dünya - ahiret mutluluğunu sağlayacak düzenlemeler yapmaktır...Sadece vicdanda kalan bir din bunu nasıl gerçekleştirebilir ki...İman amel paralelliği olmayınca hem din bundan etkilenir- dışarıdan farklı algılanır, yaşanmadığı, sadece zihinde kalıp uygulanmadığı için- , hem de birey ve toplum bundan negatif yönde etkilenir, çünkü dinin insanların sosyal hayatlarında karşılaşacağı negatif etmenleri ortadan kaldırmasına fırsat verilmediği için toplumda rüşvet, ahlaksızlık, yolsuzluk buna paralel olarak yoksulluk gözükür ...

Din vicdan işidir demek sadece dini vicdana hapsetmektir...Bu cümleden önce ve sonra gelen süslü kelimeler buna engel değildir, Din- İslam - yaşanmak ve toplumu pozitif yönde değiştirmek için gönderilmiştir...Konumuza ek bilgi için İslam ve Hümanizm konusunun mutlaka incelenmesi önemle tavsiye edilir ...!!!

Din tabii ki aynı zamanda bir vicdan işidir...Vicdanın kabul etmediği zaten hemen hemen hiç dinle uyuşmaz...Ama " islam sadece vicdan işi asla değildir ! " ...
Allah, insanların dinlerini yaşamalarına mani olanları fesatçılık/bozgunculukla nitelemektedir: "İnkar edip insanları Allah yolundan alıkoyanlar var ya işte onlara yapmakta oldukları bozgunculuklar sebebiyle azaplarını kat kat artıracağız." (16/88) Bir müslümanın, İslam'ı kabul etmek ve İslam'ın kurallarını uygulamak isteyen kimseye herhangi bir şekilde engel olması düşünülemez. Böyle bir davranış, iman gerçeği ile bağdaşmaz. Müslümanın kendisi, dinin birtakım kurallarını hayatında uygulayamasa bile başkalarını dindar olmaya teşvik eder fakat asla onların dini yaşamalarına engel olmaz ve insanları kötülüklere teşvik etmez. Yüce Allah Kur'an'da, ancak kafir(10) ve münafıkların (63/2-3) insanları Allah yolundan alıkoyduklarını bildirmiştir. İyilikleri men etmek ve kötülükleri emretmek münafıkların vasfıdır. (9/67) Münafık erkekler ve münafık kadınlar (sizden değil), birbirlerindendir. Onlar kötülüğü emreder, iyilikten alıkor ve cimrilik ederler. Onlar Allah'ı unuttular. Allah da onları unuttu! Çünkü münafıklar fâsıkların kendileridir.
Bazı kimseler “Din bir vicdan işidir, din vicdanlarda kalmalıdır, dışarıya aksettirilmemelidir... Din ile hayat birbirinden kopmalı, kopartılmalıdır. İnananlar içlerinde inansın, dışarıya göstermesin” diyorlar. Böyle din olur mu? Din hayat demektir. Din yaşanacak şey demektir. Gerçek ve iyi bir Müslüman beşikten mezara kadar din ile içiçe yaşar. Evet din bir vicdan işidir ama sadece vicdanda kalmaz, sadece vicdanla bitmez.”din vicdan işidir, akılla anlaşılmaz” türündeki oryantalist oyunların, Fransız ihtilalinden sonra Avrupa’dan, Müslümanlara ihraç edilen Hıristiyanca bir inanış olduğu muhakkaktır ...!

F. Gülen : " bazıları "Din bir vicdan işidir" derler; ben buna iştirak edemiyorum. Tamamıyla bir vicdan işinden ibaret değildir o, zira dinin sosyal hayatın içinde de, değişik dönemlerde idarenin içinde de yeri olur. Fakat bu konuların belli ölçüde izafi tarafları, tarihsel tarafları vardır. Mesela, ne seçim şekli, ne de idare konusunda tek bir şekil gösterme imkânı yoktur... Demek ki dinin usulü mahfuz bir kısım muhkematı (kesin hüküm) vardır, bunlara hiç müdahale edilmemiştir; ama onun dışında izafi hakikati olan kısımlar içtihat alanları, istinbat (hüküm çıkarma) alanları olarak açık bırakılmıştır ki, şartlara ve ihtiyaçlara göre değerlendirilebilsin.
Hâkimiyet milletindir sözü neden tartışmalara neden oluyor?
Bazıları onu ilahi hâkimiyete karşı bir alternatif olarak görüyor olabilirler; ama "Hâkimiyet bila kayduşşart milletindir" sözü Meclis'te söylendiği zaman, orada Tahiru'l Mevlevi, Mehmet Akif, Hasan Basri Çantay gibi kimseler vardı ve bir karşı tavırları olmadı.Demek ki o dönemde alternatif olarak algılanmadı ya da onların başka bir bildikleri vardı. Belki de onlar bu sözü monarşik idarenin alternatifi olarak görüyorlardı. Hz. Ebu Bekir döneminde olduğu gibi seçimi halkın yapmasını ve o dönemde olduğu gibi cumhuri bir sistemin olmasını anlıyorlardı. Eğer bu mevzu Allah hâkimiyetinin alternatifi şeklinde görüldüğü halde seslerini çıkarmadılarsa haksızlık karşısında susan dilsiz şeytan olmuş olurlar. Oysa onların içinde sükût etmeyecek kadar imanı polat insanlar vardı. Meseleyi çok iyi tespit etmek lazım; zannediyorum bu çerçevede bakılırsa problem kalmayacaktır.Fakat birileri sekülerleşme mevzuunda çok ifrata düşüyorlar. Laikliği farklı anlıyorlar. Din devlet ayırımından daha ziyade dine Descartes'ın ilim ve din arasında bir hat koyup bir kırmızı çizgi çekip birbirlerinin alanlarını ihlal etmesinler mülahazası gibi bakıyorlar. Yani problem tek taraflı değil. Farklı noktalardan besleniyor.

Begoviç'e göre Hırıstıyanlıkta Tanrı'ya iman bir vicdan işidir. Tanrı ferdi alemin tanrısıdır. Maddi dünya üzerinde ise şeytan hüküm sürmektedir. Onun için Hrıstıyanlıkta Tanrı'ya iman içsel bir hürriyeti ifade eder. İslam'ın Allah inancı ise dışsal hürriyeti de talep eder. Begoviç'e göre İslam'ın iki temel akidesi olan "Allahuekber" ve "la ilahe illallah" aynı zamanda İslam'ın en devrimci parolasıdır...

Batıda dine vicdan ve mabette yer veriliyor.Vicdan mabedin dışında dine yer verilmiyor...Bu bozuk isevilik inancına aykırı bir durum değildir ... Ama bu İslam dini için asla söz konusu değildir : " Siz Kur'an'ın bir bölümüne iman edip bir bölümünü inkar mı ediyorsunuz...?Sizden kim böyle yaparsa dünya hayatında rezil olur, ahirette de azabın en şiddetlisine çarptırılır ...! " buyuruyor Kur'an ...tercih bize kalmış ...!